Wage-price Spiral คือ ทฤษฎีทางเศรษฐศาสตร์ที่อธิบายความสัมพันธ์การเพิ่มขึ้นของค่าจ้าง ตามราคาสินค้าและบริการที่ปรับตัวเพิ่มขึ้น หรือที่เราเรียกกันว่า เงินเฟ้อ

โดยเป็นผลมาจากการที่ค่าครองชีพหรือเงินเฟ้อเพิ่มขึ้น แต่บรรดาลูกจ้างยังคงได้รับค่าจ้างเท่าเดิม
แปลว่า อำนาจในการซื้อสินค้าและบริการของลูกจ้างลดลง

ซึ่งเมื่อราคาสินค้าและบริการเพิ่มขึ้น จนค่าจ้างที่ได้รับไม่เพียงพอต่อการดำรงชีวิต
ทำให้ลูกจ้าง เรียกร้องให้นายจ้างปรับขึ้นค่าแรง เพื่อชดเชยอำนาจในการซื้อสินค้าที่ลดลง

ในขณะที่ฝั่งของนายจ้าง เมื่อเจอกับการปรับตัวของค่าแรงที่สูงขึ้น เท่ากับว่า ต้นทุนของกิจการก็จะสูงขึ้น

ในกรณีที่ผู้ประกอบการต้องเผชิญกับต้นทุนที่สูงขึ้น จนถึงจุดที่แบกรับต้นทุนไม่ไหว หรือต้องการรักษาอัตรากำไรให้คงเดิม

ผู้ประกอบการก็จะผลักภาระต้นทุนไปให้กับผู้บริโภค ด้วยการปรับราคาสินค้าและบริการให้สูงขึ้น
เพื่อมาชดเชยต้นทุนที่เพิ่มขึ้น

ราคาสินค้าที่ถูกปรับให้สูงขึ้น จากปัญหาต้นทุนค่าจ้างในธุรกิจ
ก็จะวกกลับมาลดทอนกำลังซื้อของผู้บริโภคและแรงงานในระบบเศรษฐกิจ
ทำให้ลูกจ้างเรียกร้องให้มีการปรับเพิ่มค่าแรงขึ้นอีก
วนเวียนแบบนี้ไปเรื่อย ๆ จนเป็นปัญหาเงินเฟ้อเรื้อรังที่ยากจะแก้ไข
สุดท้ายก็นำไปสู่การชะลอตัวของเศรษฐกิจในที่สุด