จีนกำลังเหมาทุเรียนไทย / โดย ลงทุนแมน

ช่วงนี้เราน่าจะได้ยินข่าวเกี่ยวกับทุเรียนบ่อยมาก
คนจีนชอบกินทุเรียน

เดือนที่แล้ว แจ็ค หม่า สามารถขายทุเรียนได้ 80,000 ลูกใน 1 นาทีโดยผ่านเว็บไซต์ Tmall ของ Alibaba

พร้อมลงนามตกลงเป็นตัวแทนจำหน่ายทุเรียนหมอนทองกับรัฐบาลไทยเป็นมูลค่า 13,400 ล้านบาท

เมื่อไม่กี่วันนี้ JD.com อีคอมเมิร์ซจากประเทศจีน คู่แข่งคนสำคัญของ อาลีบาบา ประกาศข้อตกลงรับซื้อทุเรียนจากบริษัทไทย

โดยจากเดิมจะรับซื้อปีละ 2,500 ตันเพิ่มเป็น 5,000 ตัน และคาดว่าภายใน 5 ปี จะซื้อเพิ่มทั้งหมดเป็น 250,000 ตันเพิ่มขึ้นมาถึง 100 เท่า

เรื่องนี้น่าจะบอกได้ว่า ความต้องการทุเรียนของประเทศจีนนั้นอยู่ในปริมาณที่สูง

ถ้าเราเคยสังเกต กลุ่มนักท่องเที่ยวจีนที่มาไทย ส่วนใหญ่แล้วจะเดินตระเวนหาทุเรียนกิน ไม่ว่าจะอยู่ในรูปแบบที่เป็นผลไม้ หรือแปรรูปแล้ว หรือของหวานก็ยังสามารถขายได้

และเมื่อความต้องการมากกว่าผลผลิตที่มีอยู่

สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ ราคาทุเรียนที่ผ่านมาโตขึ้นอย่างก้าวกระโดด

ราคาเฉลี่ยที่เกษตรกรขายทุเรียนได้ต่อกิโลกรัม

ปี 2558 อยู่ที่ 46.96 บาท
ปี 2559 อยู่ที่ 62.96 บาท
ปี 2560 อยู่ที่ 71.81 บาท

ล่าสุดราคาขยับมาอยู่ที่ประมาณ 105 บาท

ภายในเวลาแค่ 3 ปี ราคาของทุเรียนเติบโตถึง 124 % ราคาพุ่งขึ้นยิ่งกว่าทองคำ

จึงไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไม กระแสการขายทุเรียนถึงมาแรง

คนปลูกทุเรียนกำไรขนาดไหน ลองนึกภาพดูง่ายๆ

ถ้าเราสามารถควบคุมต้นทุนการผลิตให้เท่ากับเมื่อ 3 ปีที่แล้ว เมื่อราคาขายเพิ่มขึ้น ตอนนี้คนปลูกทุเรียนจะได้กำไรต่อลูกเพิ่มขึ้นหลายเท่า

นอกจากเรื่องความต้องการของคนจีนที่ทำให้ราคาขยับขึ้นแล้ว

เรื่องระบบ E-commerce เองก็เป็นหนึ่งในตัวช่วยสำคัญของการปรับราคาในครั้งนี้

ในสมัยก่อนชาวสวนจะต้องนำทุเรียนไปขายให้กับคนกลางเพราะเราไม่รู้ว่าจะเอาทุเรียนที่เก็บมาไปขายที่ไหน ซึ่งบางครั้งมีการกดราคาค่อนข้างมาก

แต่พอมาเป็น E-commerce เราสามารถติดต่อกับผู้ต้องการซื้อโดยตรงได้สะดวกขึ้น ทำให้ตอนนี้คนปลูกทุเรียนสามารถขายได้ราคาตามความเป็นจริงของตลาดที่รับซื้อ

ทุเรียนสามารถทำกำไรดีขนาดนี้ แล้วทำไมคนจีนไม่ปลูกเอง?

จริงๆ แล้ว ต้องบอกว่าอะไรที่ทำเงิน ก็คงไม่สามารถหลุดรอดสายตาคนจีนไปได้

เมื่อ 2 ปีก่อนอย่างมณฑลไหหลำในจีนเอง ก็พยายามที่จะปลูกทุเรียน

แต่ไม่ประสบความสำเร็จ เพราะปลูกขึ้นแต่ผลไม่ใหญ่ ไม่หอม และรสชาติไม่ดี

คนจีนจึงไม่นิยมบริโภคทุเรียนของประเทศตัวเอง จึงเป็นต้นเหตุของการกว้านซื้อทุเรียนไทยไปขายที่นู่น

แบบนี้เราไปปลูกทุเรียนขายกันดีมั้ย?

แม้ว่าทุเรียนจะสามารถทำราคาได้ดี แต่ถ้าจะเริ่มปลูกทุเรียน เราก็จะต้องคาดการณ์ว่าอนาคตจะยังดีอยู่หรือไม่

เพราะว่าในการปลูกทุเรียนอย่างน้อย 3 ปีแรกเราจะยังไม่ได้รับผลผลิตใดๆ

เมื่อถึงเวลานั้นถ้ามีทุเรียนออกสู่ท้องตลาดเกินความต้องการ ก็อาจจะทำให้ราคาไม่ได้เป็นอย่างที่คาดหวังไว้

อย่างไรก็ตาม

ถ้าใครรู้จัก วอร์เร็น บัฟเฟตต์ นักลงทุนชื่อดัง ก็น่าจะเคยได้ยินคำว่าธุรกิจที่ดีต้องมีป้อมปราการ

พูดให้เข้าใจง่ายๆ คือ ธุรกิจที่ดีต้องมีลักษณะบางอย่างที่จะป้องกันคนเข้ามาทำตาม

เมื่อเราลองนำมาเปรียบเทียบกับธุรกิจทุเรียนแล้ว

น่าจะบอกได้ว่าธุรกิจนี้มีป้อมปราการแบบอ่อนๆ อยู่ นั่นก็คือใช้เวลาปลูกนาน และต้องปลูกในสภาพภูมิประเทศที่เหมาะสมเท่านั้น

แล้วอีก 3 ปีข้างหน้าทุเรียนราคาจะไปอยู่ตรงไหน คงไม่มีใครสามารถตอบได้ชัดเจน

แต่ถ้าคนจีนยังชอบผลไม้ไทยอยู่ ทุเรียนก็น่าจะเป็นราชาของผลไม้ทั้งหมดที่คนจีนชอบ

พอมาถึงตอนนี้ ลงทุนแมนก็เริ่มหิวแล้ว ขอตัวไปกินทุเรียนก่อนนะ..
----------------------
ทุเรียนมีหนาม แต่ลงทุนแมนมีบทความนะจ๊ะ
ติดตามบทความลงทุนแมนต่อได้ที่
-บล็อกดิท blockdit longtunman.com/app
-อินสตาแกรม instagram.com/longtunman
-ทวิตเตอร์ twitter.com/longtunman
-ไลน์ line.me/R/ti/p/%40longtunman
----------------------

Reference
-http://www.oae.go.th
-http://puechkaset.com
-https://mgronline.com/greeninnovation/detail/9610000043861
[6333].